در صورت مواجه شدن با کودکان کار چه رفتاری مناسب‌تر خواهد بود؟
– حفظ کرامت انسانی کودک: در صورت نیاز نداشتن به خدمات یا کالایی که کودکان کارعرضه می کنند، مانند یک فروشنده با آنان برخورد کنید، با رعایت احترام به آنها نه بگویید و به قصد کمک، به آنها پول ندهید. حفظ عزت نفس کودکان مهم است. پول دادن بی دلیل یا پرداخت مبالغ بالا در ازای کالایی که شخص می‌فروشد، تاثیر منفی بر شخصیت کودکان می‌گذارد که از جمله، تشویق روانی کودک به کارهای کاذب است.
– داشتن نگاه حق – محور به کودکان: نگاه ترحم آمیز به کودکان کار و برخورد با آنان بعنوان فردی نیازمند، به کاهش اعتماد به نفس و عزت نفس آنان و همچنین تقویت روحیه تکدی گری در این کودکان منجر می‌شود. تامین نیازهای کودکان و حمایت از آنها، حق کودکان است.
– نادیده نگرفتن کودکان: نگاه سرکوبگر داشتن به کودک کار و یا بی توجهی و نادیده گرفتن آنها منجر به شکل گیری حس خشم در کودکان کار می‌شود. جواب ندادن به کودک یا نداشتن تماس چشمی با آنها مصداق بارز نادیده گرفتن کودک است.
– حفاظت از کودکان در برابر انواع خشونت: در مقابل خشونت یا بی احترامی دیگران به کودکان کار سکوت نکنید. به صورت کلامی به فرد آزار دهنده تذکر بدهید و از کودک مورد خشونت گرفته حمایت کنید. اگر متوجه آزارگری نسبت به کودکان کار شدید، با موسسات مردم نهاد و اورژانس اجتماعی در تماس باشید.
– حفظ حریم خصوصی کودک: عکاسی یا تصویربرداری از کودک و انتشار آن، نقض حریم خصوصی کودک است. اگر قصد دارید با ثبت و انتشار تصویر درباره وضعیت کودک اطلاع‌‌رسانی کنید، لازم است تا:
- چهره کودک مشخص نباشد.
- کودک را در جریان گذاشته باشیم.
- مشخصاتی از کودک (شامل نام، محل حضور و سایر اطلاعاتی که هویت او را آشکار می‌کند) منتشر نکنید.
- شنیدن کودک: کودک به عنوان فرد صاحب حق، باید شنیده شود و باید بتواند به ما درباره نیازها و خواسته‌هایش بگوید. اگر قرار است اقدامی برای حمایت از کودک انجام دهید، او را هم در تصمیم‌گیری مشارکت بدهید.
